We współczesnej architekturze mieszkaniowej okno stanowi wynik obliczenia stosunku jego powierzchni do podłogi oświetlanego pomieszczenia, zapewniając minimum dostępu światła do wnętrza mieszkania. W większości rozwiązań sprawa ta jest rozpatrywana prawie wyłącznie z, punktu widzenia wpływu na widok elewacji budynku. Szablonowa jednostajność wielkości i proporcji okien jest podyktowana przymusem stosowania normatywów, fabryczną technologią wznoszenia budynków. To stereotypowe traktowanie okna jako otworu o dostatecznej powierzchni doprowadziło do tego, że zbyt mało uwagi poświęca się sprawom zależności proporcji i wielkości okien od funkcji pomieszczenia, jego orientacji, wyraźnego zróżnicowania otworów elewacji, słabo lub mocno nasłonecznionych, umieszczenia parapetów na poziomie odpowiadającym funkcji pokoju. Dlatego spotyka się mieszkania niedoświetlone przez większą część roku, co pozbawia ich mieszkańców dobroczynnego wpływu nasłonecznienia. Nie docenia się światła słonecznego w dostarczaniu organizmowi ludzkiemu ważnych podniet biologicznych i psychicznych. Tę ważną rolę słońca uwzględniają rozwiązania architektoniczne szpitali, szkół, przedszkoli, żłobków.
Patrząc na elewację współczesnych budynków mieszkalnych, trudno się czasem zorientować, gdzie jest kuchnia, łazienka, pokój duży lub mały. Lepsza koordynacja modularna powinna – ograniczając asortyment stolarki do niewielu typów – stworzyć szerokie możliwości ich wymienności, tworzenia różnych zestawów. Przez zmniejszenie okien w kuchniach i mniejszych pokojach można z korzyścią powiększyć je w pokojach dużych. Okno odgrywa olbrzymią rolę w życiu mieszkańców, wpływa na charakter i nastrój wnętrza, a od strony zewnętrznej decyduje o obliczu budynku.
Okno ma zazwyczaj parapet wewnętrzny i zewnętrzny podokiennik. Parapet wewnętrzny jest czymś w rodzaju wąskiego stołu lub półki, na których często ustawia się doniczki z kwiatami. Utrudnieniem są jednak skrzydła okienne, często bez wywietrzników, otwierane do wewnątrz i zmuszające do zdejmowania doniczek. Wobec tych utrudnień coraz częściej, szczególnie w niższych budynkach, spotyka się kwiaty w doniczkach lub skrzynkach na zewnątrz okna, ustawione na podokienniku i zabezpieczone barierką wykonaną z listew drewnianych lub zespawanych kształtowników żelaznych.
Skrzynki można również umieszczać poniżej podokiennika w zakotwionych mocno do ściany ażurowych pojemnikach wykonanych z prętów metalowych. Większą możliwość kontaktowania się ze światłem zewnętrznym stwarza portfenetr (z francuskiego portefenetre). Jest to okno przedłużone do podłogi, zabezpieczone od zewnątrz ażurową balustradą i mające otwierane na całą wysokość przeszklone skrzydła drzwiowe. Rozwiązanie to zapewnia większy wgląd w przestrzeń zewnętrzną, daje jednak znacznie skromniejsze korzyści niż balkon, podobnie, jak na oknie, można na zewnątrz ustawić pojemniki z kwiatami.
