Wysiew traw za pomocą wody zastosowano po raz pierwszy w USA w 1938 roku, do obsiewania autostrad, a zwłaszcza powierzchni skarp i innych miejsc trudno dostępnych. Istota tej metody polega na opryskiwaniu obsiewanej powierzchni wodą pod ciśnieniem, z którą są wymieszane nasiona. Metodę tę, znaną pod nazwą hydro seeder, stosuje się w wielu krajach. Ma ona niewątpliwie duże zalety. Użycie wody jako nośnika umożliwia też rozsiewanie i rozkładanie na obsianej powierzchni materiałów ułatwiających kiełkowanie nasion roślin, zapobiegających erozji powierzchni gleby itp. Mogą to być iły lub gliny zwiększające przyczepność nasion do powierzchni kamienistych, odpowiednio rozdrobniony materiał organiczny, jak torf, trociny itp., nawozy mineralne, wapno itp. materiały. W krajach zachodnich używa się specjalnych emulsji olejowo-lateksowych zapobiegających erozji powierzchni gleby. Tworzą one cienkie błonki siatkowe mocno wiążące się z podłożem. Emulsji tych dodaje się do mieszaniny z nasionami.
Sprzęt używany do rozpylania wodnej mieszaniny nasion to specjalne pojazdy wyposażone w zbiornik dużej pojemności (około 4500 litrów) i specjalny silnik napędzający mieszadło i pompę. Pod ciśnieniem około 0,7 MPa strumień wody jest kierowany przez operatora z pomostu na odległość do 60 m. Pojemność zbiornika umożliwia obsianie powierzchni 6000-7000 m2 w ciągu 15-20 minut. Siew za pomocą wody można stosować do zakładania zwykłych trawników na terenie płaskim, pod warunkiem, że istnieją warunki dojazdu tego ciężkiego sprzętu.
W bardzo trudnych warunkach, zwłaszcza na podłożach skalistych i kamienistych, konieczne jest nie tylko stworzenie odpowiedniego podkładu z przyczepnych i odpowiednio rozdrobnionych materiałów, ale również przykrycie nasion. Operację tę można wykonać dodatkowo albo siewnikiem wodnym, który rozrzuci na obsianej powierzchni materiał przykrywający, albo za pomocą innych specjalnych maszyn, pracujących na innej zasadzie.
Jeżeli na jakimś terenie chodzi o wprowadzenie roślinności miejscowych siedlisk, rośliny te w odpowiednich miejscach kosi się w okresie, kiedy mają wykształcone nasiona, a następnie siano z nich (wraz z ich nasionami) rozkłada się jako ściółkę.
