Występuje dziko nie tylko na Kamczatce, ale także na Wyspach Aleuckich i Kurylskich oraz w północnej Japonii i północno-zachodniej Ameryce. Najczęściej można ją zobaczyć na wilgotnych łąkach i na skraju lasów.
Cebule są kuliste, o średnicy 2-2,5 cm, złożone z licznych łusek. Wyrastają z nich dość krępe rośliny wysokości 30-35 cm, o zróżnicowanej sile wzrostu i barwie kwiatów. Liście są podłużnie eliptyczne, ułożone w okółkach. Kwiaty, osadzone na wierzchołku pędu, mają długość 3 cm i bardzo oryginalną, brązowopurpurową barwę; od strony wewnętrznej ich płatki mogą być zielonkawe lub szaroczarne. Roślina kwitnie od końca maja do początku lipca.
Szachownica kamczacka jest jedynym gatunkiem japońskim, który dobrze rośnie w ogrodach europejskich. Wymaga gleby próchnicznej, lekko kwaśnej (najlepiej torfowej), dostatecznie wilgotnej. Lubi miejsca częściowo ocienione. Właściwie pielęgnowana wydaje liczne cebule przybyszowe, dzięki czemu szybko się rozrasta. Wymaga częstej zmiany miejsca uprawy.
