Loggie, których rodowód można wyprowadzić z okresu renesansu włoskiego, rozwinęły się bogato w architekturze pałacowej, w mniejszym zaś stopniu zdobiły przeciętne budynki mieszkalne. W nielicznych kamienicach bogatych mieszczan XIX i XX w. loggia zachowała swój skromny wymiar.
Loggia była uważana za typowo południową formę architektoniczną. Okazało się jednak, że ma ona zalety pozwalające na stosowanie jej również w budownictwie krajów o klimacie chłodniejszym. Renesansem loggii można nazwać okres budownictwa powojennego.
Balkony i loggie – to chyba jedyne relikty przeszłości, stanowiące ozdobę elewacji domów w nowych osiedlach. Loggia – usytuowana od strony południowej lub południowo-zachodniej – ma wyższość nad balkonem. Chroniąc przed deszczem, pozwala w okresie ciepłym przebywać na powietrzu niezależnie od pogody; pozwala także na zagospodarowanie jej pewnymi elementami stałymi. Wyższość loggii nad balkonem polega także na ograniczeniu przeciągów, które na balkonach są tak silne, że wykluczają zdobienie balkonów roślinami wrażliwymi na podmuchy wiatru.
Na płycie loggii – rozpiętej na trzech podporach ścian i osłoniętej trzema ścianami – mogą być ustawiane większe, a tym samym cięższe pojemniki, w których można zakładać mini-ogródki, uprawiać rośliny pnące, a nawet nowalijki. Na bocznych ścianach, na zamocowanych uchwytach, można rozwieszać doniczki i pojemniki typu skrzynkowego, mocować podpory dla roślin pnących, instalować lampy. Ochrona od wiatru i regulowanie nasłonecznienia pozwala na letniskowe przebywanie tam roślin przeniesionych z mieszkania.
Loggia może łączyć się nie tylko z pokojem mieszkalnym. W bezpośrednim sąsiedztwie z kuchnią powiększa powierzchnię gospodarczą, która może przyjąć dodatkową szafkę spiżarnianą, a przy zastosowaniu zewnętrznych, przezroczystych przesłon zastąpi suszarnię bielizny lub komórkę na rower; może także stanowić miejsce zabawy dzieci pod okiem mamy pracującej w kuchni. Kompozycję elewacji wzbogaca głęboki światłocień loggii, kolorystyczne rozwiązanie bocznych ścian. Użytkowanie wieczorem loggii podświetlonej ciepłym światłem lampy lub świec tworzy interesujący akcent na ciemnej płaszczyźnie budynku.
Loggia nadaje się doskonale do łączenia z balkonem utworzonym przez wysunięcie na zewnątrz płyty.
Rozpatrując znaczenie funkcjonalne i estetyczne okien, balkonów i loggii oraz ich wpływ na kształtowanie architektury budynku, ulicy oraz osiedla nie można pominąć znaczenia rytmów architektonicznych, najczęściej występujących w rozwiązaniach elewacji:
• rytm motywów geometrycznych (podziały pionowe i poziome),
