Wybór bylin – sztuka kompozycji. Zabawa kolorem, kształtem i wielkością.
Wiele bylin rośnie tak szybko, że już po kilku latach wymaga dzielenia i przesadzania. Mamy więc doskonałą okazję do wypróbowania nowych, ciekawych kombinacji roślin.
Bodziszek i różaneczniki obficie kwitną przez cały maj.
Aksamitne, niesłychanie jaskrawe kwiaty pełnych piwonii wyglądają wyjątkowo dekoracyjnie obok małych azalii.
Funkie mają bardzo dekoracyjne liście. Nadają się do miejsc półcienistych. Doskonale wyglądają obok marzanki wonnej.
Epimedium (z przodu) i kokoryczka dobrze czują się w półcieniu. Jako rodzime dzikie byliny prawie nie wymagają pielęgnacji.
Każdy ogrodnik cieszy się, gdy w jego ogrodzie stale coś kwitnie i wszystko wspaniale rośnie. Jednak z czasem staje się tego za dużo – największe byliny trzeba podzielić i przesadzić, aby całkowicie nie zagłuszyły innych roślin. Najlepszym sposobem zagospodarowania pozyskanych w ten sposób nowych roślin byłoby obsadzenie nimi nowo założonych rabat. Być może warto je połączyć z trawami, krzewami bądź innymi bylinami – w kolorach kontrastujących albo wręcz przeciwnie, o zharmonizowanych barwach. Wiele wspaniale rozrastających się bylin ma niewielkie wymagania co do podłoża. Można sadzić je w całkiem dowolnych miejscach – nie tylko na istniejących już grządkach, ale także na brzegach rabat obsadzonych krzewami, na kawałku trawnika przed ogrodzeniem albo w poszerzonej strefie brzegowej stawu, do tej pory porośniętej trawą. Naturalnie istnieje tyle sposobów projektowania rabat, ile gatunków roślin. Jednak wszystkie je można sprowadzić do kilku zasad podstawowych: łączymy ze sobą rośliny kontrastujące kolorem lub rośliny o zharmonizowanych barwach, podkreślamy różnice ich form, takie jak wielkość liści czy kwiatów oraz wysokość roślin. Można także zestawiać obok siebie różne gatunki roślin, łącząc na przykład byliny z trawami, krzewami, roślinami cebulowymi albo z kwiatami letnimi. Najważniejsze, aby jeden element zarówno kolorem, jak i kształtem liści dominował nad całą grupą roślin, określając w ten sposób jej charakter. Połączenie zbyt wielu całkiem różnych roślin na ogół nie wygląda najlepiej.
Kolorowe propozycje wiosenne. Cebulice syberyjskie, narcyzy, hiacynty są ozdobą bylinowej rabaty wtedy, gdy z ziemi wychodzą dopiero pierwsze liście innych roślin. Wiosną mają całą powierzchnię rabaty dla siebie, później, gdy stracą swą urodę, zostaną przykryte bujnie rozrastającymi się bylinami.
Kolorowe kompozycje roślinne, starannie zaplanowane.
Byliny i kwiaty letnie. Zaprojektowana w taki sposób rabata wymaga zapewnienia podstawowej „konstrukcji” z bylin, najlepiej o zbliżonych kształtach i kolorach. Urozmaiceniem grządki są zmieniające się rokrocznie kwiaty letnie. Dzięki nim można bez końca bawić się i wypróbowywać ciągle nowe kombinacje kolorów i kształtów. Do letnich kwiatów szczególnie polecanych na rabaty bylinowe należą: ubiorek (różowy, biały), czarnuszka (lawendowa), smagliczka nadmorska (fioletowa, biała), rudbekia (żółta, czerwona), gailardia (żółta, pomarańczowa), naparstnica, szałwia (czerwona, fioletowa), ślazówka (różowa, biała), kosmos (fioletowy, różowy, biały), lewkonia (lawendowa, biała), tytoń ozdobny (różowy, biały), aksamitki (żółte, pomarańczowe), werbena (ciemnoróżowa, biała), cynie (różowe, białe).
Byliny i trawy. W tego rodzaju kombinacjach stosunki są odwrotne: trawy stanowią spokojny element, łączący przeróżne, jaskrawo kwitnące byliny. Ponieważ wiele traw wymaga suchego, ubogiego podłoża, należy je łączyć raczej z bylinami do ogródków skalnych, dobrze znoszącymi suche podłoże. Mogą być to na przykład smagliczka skalna, rumian żółty, złocisz (Chrysopsis), dzwonek ogrodowy, złocień, goździk kartuzek. bodziszek, posłonek, len, sasanka, skalnica, rojnik murowy, rozchodnik, przetacznik.
Byliny i różaneczniki. Na takich rabatach można sadzić wszystkie byliny lubiące luźne, kwaśne podłoże – tawułkę, żurawkę, majówkę (Smilacina), tiarellę, serduszka. Najpiękniej wygląda rabata, na której byliny posadzone przed różanecznikami całkowicie przykrywają powierzchnię podłoża.
Liście i kwiaty – liliowy przetacznik lśni przed aksamitnym, szarym czyśćcem (z lewej). Cebulica, funkie (u dołu) i hiacynty w dywanie z runianki tworzą niezwykłe i ciekawe zestawienie.
Kontrasty kolorów: fioletowa szałwia przed żółtymi złotnicami (Asphodeline) albo wysepka letnich astrów w morzu złoto-żółtych rudbekii wyglądają bogato i ozdobnie pod warunkiem, że oba intensywne kolory nie występują w takiej samej ilości.
Dzikie byliny zamieniają trawnik w różnobarwną, kwitnącą łąkę.
Łąka kwiatowa w ostatnich latach stała się bardzo modna, bowiem wspaniale wygląda, nie wymagając przy tym wiele pielęgnacji. Często jednak musi upłynąć kilka lat, zanim pośród trawy wyrosną różnokolorowe kwiaty. Czas oczekiwania na ostateczny efekt można skrócić, sadząc wśród trawy grupy dzikich bylin. Doskonale nadają się do tego np. złocienie, bodziszek, przełączniki, czerwony i biały ostrogowiec Centrantus.
