Gronostaj – Mustela erminea
Gdy gryzonie nadmiernie się rozmnażają i przekształcają pola i łąki w wielki labirynt podziemnych przejść, natychmiast pojawiają się ich naturalni wrogowie. Nad takim terenem zaczynają szybować myszołowy i pustułki. Zbierają się też czaple i bociany. Nocą liczne myszy kończą żywot w szponach ptaków nocnych lub między kłami lisów. O nocnych wizytach tych ostatnich w koloniach myszy świadczą rano pagórki ziemi. Niszczycielem gryzoni jest także gronostaj. Bytuje w całej Europie, z wyjątkiem basenu Morza Śródziemnego, w Azji Północnej i północnej Ameryce. Występuje głównie na równinach i wzgórzach; w górach może docierać do wysokości 2000 m. Żywi się głównie gryzoniami, w sprzyjających warunkach chwyta młode zające, zjada jednak także żaby, jaszczurki, ślimaki i owady. Gronostaje, podobnie jak inne kunowate, rozmnażają się w dwóch stałych okresach. Pierwszy, to luty lub marzec; komórka jajowa, a później zarodek rozwijają się normalnie i samica rodzi po 8—10 tygodniach ciąży. Drugi okres godowy występuje w lipcu i w sierpniu. W tym przypadku zarodek pozostaje w utajeniu w macicy. Samice są ciężarne przez dziewięć miesięcy i rodzą 4 do 7 młodych prawie w tym samym czasie co pierwsza grupa, tzn. od kwietnia do czerwca. Miotem opiekuje się także samiec.
Gronostaj (1) jest długości 30—41 cm razem z ogonem (3—12 cm). Jego masa ciała wynosi 125—350 g. Samice są o około jedną trzecią mniejsze i lżejsze od samców. Letnia suknia gronostaja jest na grzbiecie koloru cynamonowego, na brzuchu prawie biała. Koniec ogona jest zawsze czarny, niezależnie od koloru sukni. Zimą, gdy futro gronostaja staje się białe, koniec ogona, oczy i pyszczek pozostają czarne (2). Gronostaj przemieszcza się skokami różnej długości, stawiając zawsze tylne łapy w śladach zostawianych przez łapy przednie. Po jego przejściu na śniegu widać trop z parzystych odcisków łap zostawianych w odległości 20—70 cm jedne od drugich (3). Odciski łap przednich mają 2 cm długości i 1,5 cm szerokości, łap tylnych odpowiednio 3,5 i 1,3 cm (4).
W wielu krajach gronostaje strzela się lub chwyta w potrzaski ze względu na cenne futro.
Gatunek chroniony.
