Wysiew ręczny nasion na trawnik jest najbardziej rozpowszechniony, lecz może być wykonany dobrze tylko przez doświadczonego pracownika. Siew ten polega na wyrzucaniu nasion ruchem łukowym na odległość 1-2 m. Wadą tego sposobu jest duża nierównomierność opadania nasion: nasiona duże na skutek napotykanego oporu powietrza spadają bliżej, natomiast mniejsze spadają dalej. Dlatego wysiew ręczny trzeba zawsze wykonywać w dwóch krzyżujących się kierunkach. Z tych samych względów siewu ręcznego nie można wykonywać w wietrzną pogodę. Skutkom oporu powietrza można w pewnym stopniu zapobiec przez wymieszanie nasion z tą samą co one ilością wilgotnego piasku.
Dla zabezpieczenia się przed trudnym do skontrolowania zmniejszaniem lub zwiększaniem ilości nasion na 1 m² w stosunku, do ilości projektowanej konieczne jest dokonanie podziału powierzchni obsiewanego trawnika i całej przeznaczonej do siewu partii nasion na tę samą liczbę części. Umożliwia to łatwe kontrolowanie gęstości siewu, a przede wszystkim zabezpiecza przed wysianiem, wszystkich nasion przed ukończeniem obsiewania całego trawnika.
Wysiew ręczny jest wygodny do prowadzenia na niewielkich powierzchniach. Duże trawniki, przede wszystkim zaś trawniki wysokiej jakości, powinny być możliwie szybko przykryte. Pozostawione na powierzchni, zwłaszcza dość gładkiej, mogą być zdmuchiwane przez wiatr lub zjadano przez ptactwo.
Po wysianiu nasiona mogą się znaleźć na różnej głębokości i w różnych odstępach, zależnie od gładkości i struktury powierzchni gleby. Potwierdza ona konieczność wygładzania powierzchni przed siewem. Niezależnie od sposobu przykrycia nasiona znajdujące się na różnych głębokościach będą wschodziły nierównomiernie. Nasiona z głębokością większej od 2 cm dają rośliny osłabione lub po skiełkowaniu nie wydostające się na powierzchnię. Optymalną głębokością wysiewu nasion większości traw jest 1 cm. Nasiona na głębokości mniejszej od 0,5 cm nie znajdują na ogół warunków do skiełkowania, chyba że powierzchnia gleby jest specjalnie przykryta i podlewana.