Cieplarnia powinna znajdować się w miejscu słonecznym, najlepiej osłoniętym przed chłodnym wiatrem, z dala od cienistych drzew. Jeśli zamierzamy maksymalnie wykorzystać zimowe słońce, płaszczyzny dwuspadowego dachu cieplarni muszą być zwrócone na północ i południe (kalenica przebiega na osi wschód – zachód). Niestety niewielu ogrodników ma pełną swobodę w wyborze lokalizacji cieplarni. Jej usytuowanie jest zazwyczaj swoistym kompromisem. Zawsze jednak zwracajmy uwagę na pobliskie drzewa. Orzech w ogrodzie sąsiada nie rośnie na tyle blisko, aby opadające gałęzie rozbiły dach mojej cieplarni, a liście pozatykały studzienki. Drzewo okrywa się liśćmi dopiero późną wiosną, do cieplarni docierają zatem bez przeszkód wiosenne promienie słońca. W upalne letnie dni jest częściowo ocieniona, ale już po południu cień znika.
Jeśli w ogrodzie dysponujemy ograniczoną przestrzenią, możemy zastanowić się nad konstrukcją cieplarni w formie przybudówki „doklejonej” do ściany domu. W takiej cieplarni znacznie łatwej zainstalować prąd i wodę. Co więcej, ściana domu pełni funkcję akumulatora: w ciągu dnia absorbuje ciepło promieni słońca, które uwalnia nocą. Taka cieplarnia może także pełnić funkcję atrakcyjnej werandy, a boczne okna żaluzjowe znacznie poprawią cyrkulację powietrza. Dostępne są również gotowe cieplarnie, których rusztowanie może być wykonane z drewna, plastiku lub aluminium.
