Rośliny drzewiaste stanowią najważniejsze elementy przestrzenne terenów zieleni. Ich rozmieszczenie i wzajemny układ są przedmiotem szczegółowego projektowania. Sadzenie tych roślin odbywa się na podstawie szczegółowych projektów techniczno-roboczych, rysunków roboczych i odpowiednich instrukcji opisowych, dotyczących np. nawożenia, sposobu przygotowania ziemi dla niektórych roślin o specjalnych wymaganiach itp.
Rośliny produkowane na potrzeby terenów zieleni powinny odpowiadać określonym wymaganiom, na podstawie których dopuszcza się je do obrotu. Znajomość tych wymagań jest ważna dla odbiorcy realizującego obiekt.
W odniesieniu do roślin drzewiastych stosowanych w urządzaniu terenów zieleni obowiązują obecnie normy dotyczące następujących materiałów szkółkarskich:
— ozdobnych drzew i krzewów liściastych;
— ozdobnych drzew i krzewów iglastych;
— róż.
Przedmiotem każdej z wymienionych norm są grupy roślin objęte załączonym do nich spisem. W normach tych oprócz szczegółowych opisów jakości odpowiednich grup roślin określono również wymagane sposoby ich opakowania, transportu oraz przechowywania. Normy te obowiązują przede wszystkim przy ocenie jakości roślin wprowadzanych do obrotu; umożliwiają też kontrolowanie jakości roślin przez ich odbiorcę.
Ważniejsze wymagania jakościowe w odniesieniu do materiału szkółkarskiego ozdobnych drzew i krzewów liściastych są następujące:
— drzewa i krzewy powinny być prawidłowo uformowane z zachowaniem pokroju charakterystycznego dla gatunku i odmiany i wyprowadzone zgodnie z wymaganiami agrotechniki szkółkarskiej:
— pączek szczytowy przewodnika powinien być wyraźnie wykształtowany;
— przyrost ostatniego roku powinien prosto przedłużać przewodnik;
— system korzeniowy powinien być skupiony, prawidłowo rozwinięty, na korzeniach szkieletowych powinny występować liczne korzenie drobne;
— bryła korzeniowa powinna być prawidłowo uformowana i nieuszkodzona;
— pędy korony nie powinny być przycięte, chyba że dopuszcza się przycięcie zgodnie z wymaganiami szczegółowymi;
— pędy boczne korony drzew powinny być równomierne, chyba że dopuszcza się nierównomierne rozmieszczenie zgodnie z wymaganiami szczegółowymi;
— przewodnik powinien być prosty, chyba że dopuszcza się większą krzywiznę przewodnika zgodnie z wymaganiami szczegółowymi;
— blizny na przewodniku powinny być dobrze zarośnięte (dopuszcza się cztery niecałkowicie zarośnięte blizny na przewodniku w II wyborze drzew o formach naturalnych).
Wymagania szczegółowe wobec różnych gatunków ozdobnych drzew i krzewów w obrocie szkółkarskim określają następujące cechy tych roślin: formę (naturalną, krzewiastą lub pienną), klasę wielkości, wysokość części nadziemnej, długość przewodnika, wysokość pnia, średnicę pnia, liczbę pędów korony, liczbę korzeni szkieletowych, ich długość itp. Na podstawie tych cech rośliny kwalifikuje się do I lub II wyboru.
Rośliny drzewiaste stanowią najważniejsze elementy przestrzenne terenów zieleni. Ich rozmieszczenie i wzajemny układ są przedmiotem szczegółowego projektowania. Sadzenie tych roślin odbywa się na podstawie szczegółowych projektów techniczno-roboczych, rysunków roboczych i odpowiednich instrukcji opisowych, dotyczących np. nawożenia, sposobu przygotowania ziemi dla niektórych roślin o specjalnych wymaganiach itp.
